Weer een tijdje geleden sinds mijn laatste post… Ik ben eigenlijk druk geweest met vanalles en niets. De lessen eisen vrij veel tijd van mij op (vooral de verplichte practica), en voor de practica moeten we verschillende papers schrijven en onderzoek doen, wetenschappelijke artikels lezen, samenvatten en kritisch bespreken, vragenlijsten bij kinderen afnemen, scoren en interpreteren,… Werk genoeg voorlopig.
Toch is er de laatste weken aardig wat gebeurd. Kenneth is op zijn nieuwe werk begonnen en hij heeft een auto gekocht. Dus normaal gezien staat er vanaf ergens deze week een Toyota Corolla voor de deur. De auto zal zeker goed van pas komen, vooral als we naar de winkel moeten, naar onze ouders gaan, of als Ramses naar de dierenarts moet. Nu moet Kenneth eerst alleen wat oefenen voordat hij zijn rijexamen gaat doen. Hopelijk heeft hij dat rijbewijs snel in zijn zak zodat ik ook eens kan meerijden. Ook zijn nieuwe werk bevalt hem heel goed. Hij kan goed opschieten met zijn collega’s (een ervan is zelfs zijn beste vriend, en een paar anderen kende hij al vanop school) en amuseert zich daar goed. Beter kan het haast niet. Ik hoop dat hij hier veel kan bijleren, en zich goed voelt daar.
Met Ramses gaat het ook heel goed. Hij blijft maar groeien, en weegt nu ongeveer 2600 gram. Een stevige kater dus (hoewel hij er heel slank uit ziet). Hij is enorm sociaal, en aanvaardt iedereen die hij tegenkomt. Ook vreemde omgevingen zijn voor hem geen probleem, hij voelt zich overal direct thuis (tenminste als wij bij hem zijn). Af en toe zorgt hij voor hilarische taferelen met zijn zotte buien. We hadden ons geen beter huisdier kunnen wensen. Nu hij zo hard aan het groeien is moeten we toch al beginnen denken aan een castratie. Ergens vind ik dat heel jammer, want dat betekent dat hij niet voor nageslacht kan zorgen. Maar aan de andere kant ontlopen we op die manier wel een aantal minder leuke gevolgen (bvb zijn territorium afbakenen met urine,…), dus ik vrees dat Ramses eraan zal moeten geloven. Maargoed, dat zal nog wel een maandje duren eer het zover is. Ramses weet nog niet wat hem boven het hoofd hangt…
Kenneth en ik zijn morgen trouwens 3,5 jaar samen. Ongeloofelijk hoe snel de tijd vliegt. We wonen ondertussen ook alweer een jaar samen, en ik heb het me nog geen moment beklaagd. Ik wil niets liever dan voor altijd bij hem zijn, want hij maakt me zo intens gelukkig.
Read Full Post »
· IbexGirl · 
