De paasvakantie zit er alweer op, en het is weer veel te snel voorbij. Ik heb 2 weekjes kunnen uitrusten, hoewel ik toch genoeg te doen had. Zo zijn we het weekend van 28 tot en met 30 maart naar de Ardennen geweest. De eerste lange autorit waarbij Kenneth zelf reed. We hadden gelukkig een GPS mee, dus hebben we het huisje zonder problemen kunnen vinden. Op de heenweg was het verschrikkelijk rotweer, en heel veel file waardoor we een uur vertraging opliepen. Maar we zijn er geraakt. Het weekend zelf hebben we gelukkig wel mooi weer gehad. We zaten in Wéris, dichtbij Durbuy. We zijn dus een dagje naar Durbuy geweest, en op zondag naar een plaatselijke markt. We hebben ons goed geamuseerd dat weekend. De terugreis ging gelukkig vlotter.
Ramses is dat weekend bij mijn ouders geweest omdat we hem niet konden meenemen. Hij vond het allemaal best, maar was wel blij toen we weer terug waren. De nacht van zondag op maandag is hij echter ziek geworden. Hij heeft heel de nacht lopen overgeven, en de volgende dag was het nog steeds niet beter. Zijn hele maaginhoud kwam er uit. Hij wou ook niet eten, en was heel sloom, maar nog wel alert. Ik heb besloten om toch maar met hem naar de dierenarts te gaan, en die heeft hem wat medicijnen voorgeschreven (Zantac en Primperan). Die moest ik 2a3 keer per dag in zijn bekkie doen met een spuitje. Toen ik thuis kwam meteen maar gedaan, en dat ging gelukkig wel. Maar na nog geen half uur kwam alles er alweer uit. Nog maar even naar de dierenarts gebeld en die zei dat ik nog een poging moest doen, en anders moest terugkomen. Gelukkig bleef alles de tweede keer wel goed, dus gelukkig hoefden we niet weer terug. Na een paar uur zag hij er al een stuk beter uit. Hij heeft sindsdien niet meer moeten overgeven ofzo. Hij mocht nog niet eten die dag, en dat leek mij ook het beste. Die nacht heeft hij lekker kunnen slapen, en de volgende morgen was hij weer helemaal in orde gelukkig. Voorzichtig begonnen met een paar brokjes eten, en dat ging goed. Nu is hij helemaal in orde en eet weer flink alsof er niets gebeurd is. Maar wat zag hij er zielig uit toen hij ziek was… We weten niet waar het aan lag, ik kan me niet herinneren dat hij iets vreemds heeft gegeten oid. Ik zag alleen een klein stukje van een speelballetje in zijn braaksel zitten, dus misschien was dat het probleem. Het belangrijkste is dat het weer over is.
Afgelopen vrijdag was het dan mijn 22e verjaardag. Echt vieren heb ik niet gekund omdat ik veel te druk was. Ik moest bij Annelynn oefenen in het afnemen van de WISC, een IQ-test. Daar kruipt heel wat tijd in, maar het ging wel goed. ’s Avonds heb ik toch nog een beetje kunnen genieten van mijn verjaardag. Zaterdag en zondag moest ik allerlei tests afnemen bij een meisje uit het tweede leerjaar. Dat is ook allemaal goed verlopen, en ze vond het zelf ook heel leuk om te doen gelukkig. Ik ben wel blij dat dat achter de rug is, maar binnen een paar weken moet ik nog eens hetzelfde doen bij een allochtoon meisje. Ik heb ondertussen al een vrijwilliger gevonden, maar moet nog een afspraak maken. Ik hoop dat dat net zo goed verloopt, want eerlijk gezegd zie ik er wel een beetje tegenop. Het is toch een vreemde situatie he. We zullen wel zien.
Al bij al heb ik dus genoeg te doen gehad deze vakantie. Nu gaan de laatste maandjes in voor de examens. Voor ik het weet is het weer zover. Ik heb nog genoeg te doen, vooral met die opdracht van die IQ tests enzo. Laten we hopen op een goede afloop.
Volgend weekend gaan we mijn verjaardag en die van mijn moeder eens op het gemak uitgebreid vieren. Ben benieuwd naar mijn cadeau :p.
· IbexGirl · 