Long time no see

Amai wat is het weer lang geleden dat ik nog iets heb geschreven hier. Ondertussen is er natuurlijk weer veel gebeurd. Ik heb mijn herexamens gedaan, en die zijn goed afgelopen. Ik ben ondertussen aan mijn eerste master psychologie begonnen, en dat bevalt mij wel goed tot nu toe. De vakken vallen vrij goed mee, maar de focus ligt dit jaar anders en de lat wordt beduidend hoger gelegd. Ik ben ook aan mijn masterproef begonnen, en dat gaat tot nu toe ook goed. Ik weet nu wat ik wil gaan onderzoeken, en kan mijn onderzoeksvraag beginnen formuleren (wat niet bepaald makkelijk is eigenlijk). We worden vanuit de vakgroep goed opgevolgd, en worden gedwongen om steeds een stukje te schrijven. Tegen volgende week moet de inleiding al gedaan zijn, en dat wordt in het volgende scriptieseminarie besproken. Tegen de sessie daarna moeten we dan weer een stukje af hebben, enzovoort. Over een paar maanden kan ik dan beginnen met het afnemen van vragenlijsten, en daar zal wel wat werk in kruipen vrees ik (ik moet er 200 hebben, dus dat kan al tellen). Maar we doen ons best, en we zien wel hoe het loopt.

Ook ben ik sinds een paar weekjes begonnen met rijlessen. Wat ik eerst maar doodeng vond bleek uiteindelijk heel goed mee te vallen. Ik was tegen alle verwachtingen in snel met de basis vertrokken, en mocht de eerste les ook al meteen de baan op. Dat was wel heel overweldigend, en ik kwam doodmoe thuis. De les die daar op volgde ging het al stukken beter, en ondertussen heb ik er alweer 10 uur opzitten. Mijn instructeur zegt dat ik redelijk goed rij, en dat het eigenlijk wel goed is gezien ik nog maar 10 uur heb gereden, dus dat komt wel in orde denk ik.

Voor de rest gaat het hier allemaak heel goed. Ramses is ondertussen alweer een jaar bij ons, en we genieten echt elke dag van hem. Het is echt een schat van een kat, en zo ongelofelijk goed opgevoed (hij luistert heel goed, en weet wat mag en wat niet). Hij is zo lief, en kan geen moment zonder ons. Zelfs een toiletbezoek hoef ik nooit alleen te doen, want Ramses wil altijd mee. Hij slaapt elke nacht bij ons op bed, en ’s ochtends vroeg komt hij op mijn buik liggen, of tussen Kenneth en mij in om lekker geknuffeld te worden. Kortom, het is een schat van een dier.

Een paar weken geleden zijn Kenneth en ik naar Antwerpen geweest voor een meeting van Kattenplaza (een kattenforum waar ik actief ben). We gingen bij een lid thuis op bezoek om haar katten te knuffelen en lekker bij te kletsen. Het was heel gezellig, en haar katten waren ongelofelijk schattig. Nu is Kenneth er van overtuigd dat er ooit een maine coon zal bijkomen eens we een groter huis hebben.

Een week later trokken we weer naar Antwerpen voor de musical van Daens. We werden uitgenodigd op de avant-premiere door Telenet, en we hebben er echt van genoten. Alles zat heel goed in elkaar, en de decors waren prachtig, en de muziek heel meeslepend. Echt een aanrader dus!

Normandië

De vakantie is ondertussen alweer een tijdje bezig, en wij hebben er ook al van kunnen genieten. De eerste week hebben we op het huis van mijn ouders gepast terwijl zij naar Schiermonnikoog waren. Stiekem toch wel een beetje jaloers dat wij dit jaar niet mee gingen, maar wij hadden onze eigen vakantie nog in het vooruitzicht.

Toen mijn ouders terug waren zijn we vertrokken. Eerst hadden we wat tegenslag aangezien Kenneth zijn nieuwe auto problemen had met de airbags en we dus niet met zijn auto op reis konden. We konden gelukkig een ruime vervangwagen krijgen, en dat was zeker nodig. Zondagochtend om 3u zijn we vertrokken (ja belachelijk vroeg :p), en de reis ging heel vlot (er was echt bijna niemand op de baan). Rond 9u kwamen we al aan op de camping. Daar hebben we ontbeten en de tent klaargemaakt. Kenneth zijn ouders waren aangenaam verrast dat we er al zo vroeg waren (ze waren zelf nog niet eens helemaal wakker :p). We hebben er maar meteen van geprofiteerd om de eerste uitstap te doen: Omaha Beach.

We hadden echt prachtig weer, en het was een hele mooie omgeving. Heel imposant waren al die graven van de Amerikaanse soldaten (ongeveer 9000). Daarna zijn we nog het strand op gegaan, en hebben we genoten van het prachtige weer. ’s Avonds hebben we allemaal met veel honger de spaghetti opgegeten die ik de dag ervoor al had klaargemaakt (Christel was er helemaal gek op, en at de saus gewoon zonder spaghetti :p). Moe maar voldaan kropen Kenneth en ik onze tent in. Het werd een lawaaierige nacht (de nacht voor 14 juli, dus dat betekent veel gejoel en gezing en vuurwerk). Het was ook niet al te warm, maar ’s ochtends scheen de zon op onze tent en werd het juist veel te warm.

De tweede dag was het schitterend weer en zijn we weer naar het strand getrokken (we hebben een mooi kleurtje kunnen opdoen, bruin of rood laat ik in het midden :p). Nadien zijn we nog iets gaan drinken op een tarrasje, dus al bij al een rustig dagje om bij te komen van de lange reis.

De derde dag zijn we naar Le Mont St. Michel gereden. Heel imposant om dat dorp en abdij op die berg te zien. Hele smalle straatjes, allemaal bergop, opfwel heel veel trappen. Het was een vermoeiende uitstap, maar wel heel mooi om te zien.

Dag 4 was een rustige dag. We hebben een paar kleine dorpjes bezocht (ongelofelijk wat ze daar onder dorp verstaan, amper een paar huisjes). Nadien hebben we een spel minigolf gespeeld. We hadden dat nog nooit gedaan, en Annelynn wou dat al heel lang eens doen, en het was echt de max. Ik ben natuurlijk wel keihard verloren (en Kenneth was de winnaar, ondanks zijn bal die in de rivier belandde :p). Als afsluiter zijn we pizza gaan eten, zelden zo’n goede pizza gehad.

Dag 5 was de dag van vertrek. ’s Ochtends vroeg onze tent en alle troep die erin lag opgeruimd, en vertrokken richting België. Eerst natuurlijk nog een paar plaatsjes bezocht. De eerste stop was Honfleur, een schattig klein havenstandje.

Daarna zijn we doorgereden naar Etretat, met het prachtige uitzicht vanop de rotsen.

Het was een korte vakantie, maar wel heel vermoeiend. We hebben alles gezien wat we wilden zien, en zo hadden we ook nog enkele dagen op het gemak voor ons tweetjes. Vrijdag weer naar Gent vertrokken, en zaterdag inkopen gedaan bij de Makro. Zondag lekker uitgeslapen en naar de cinema geweest, ’s avonds naar het vuurwerk van de Gentse Feesten. Morgen gaan we naar de Gentse Feesten zelf. Het was echt een zalige vakantie, we hebben heerlijk genoten van Normandië en van elkaar.

Ramses is jarig!

Het is zover: Ramses zijn eerste verjaardag! Het leek mij dus ook leuk om eens een fotosamenvatting te maken van hem.

Hier ligt een hoopje schattig spul bij mama Athena. Ramses ligt onderop 😛

Lieve kleine Ramses…

Voor het eerst naar buiten voor een fotoshoot, spannend hoor. Hij voelde zich toen al de koning te rijk 😛

Wie wordt er nu niet verliefd op dit schattige ding? Dit lieverdje moest gewoon van ons worden…

Dus gingen we op kraambezoek. En het was liefde op het eerste gezicht. Ramses wou al direct lekker bij ons op schoot. Wat was het moeilijk om afscheid te nemen…

En toen was hij net bij ons. Hij voelde zich meteen thuis eigenlijk, maar wou ’s nachts wel bij ons in bed slapen. Zijn favoriete speeltje had hij ook vlug gevonden (en gesloopt binnen een week).

Toen paste hij nog op het bureau voor mijn laptop. Daar is hij inmiddels veel te groot voor geworden 😛 Er valt ook echt niet te werken met hem voor je neus (of je ziet niets, of hij is gewoon veel te schattig waardoor je dus ook niets ziet…)

Oei… Bezoek… Dat was een beetje eng hoor. Maar het duurde niet lang of de kleine prins stal de show.

Nog een klein beetje verlegen, maar ooh zo schattig…

Lekker slapen bij zijn grote vriendin (ik dus :P)

En hup, weer moest hij naar buiten voor een fotosessie. Dat gras vond hij helemaal niet leuk 😛 “bah wat een vies sprieterig kriebelspul, jak!”

Dan maar lekker hoog en droog, en trots dat hij is!

Zo ligt hij heel vaak te slapen, met zijn koppie omgedraaid. Ongelofelijk dat hij geen last van zijn nek krijgt 😛

Ramses op zijn favoriete plekje voor het raam. De planten die daar staan zijn al weg ondertussen. Het is zijn plekje, en dat zouden de planten geweten hebben 😛

Lekker lui wezen, een favoriete bezigheid (geef hem eens ongelijk)

Trots voor het raam. “Kijk eens hoe groot en stoer ik al ben?”

Voor het eerst aan de lijn naar buiten, heel erg spannend. Als die dingen om naar te kijken…

Nieuwe ritseltunnel! Lekker buiten op het balkon spelen. Dit is nu ook een van zijn favoriete plekjes.

Jaja, meneer heeft mijn zwakke plek gevonden. Hij weet maar al te goed hoe hij me kan laten smelten…

Ongelofelijk hoe snel de tijd gaat he. Zo is ie nog klein en schattig, en opeens is het een stoere vent die plotseling officieel geen kitten meer is… Maar het blijft een watje hoor 😀

4 jaar samen!

Vandaag zijn mijn vriend en ik alweer 4 jaar samen. Ongelofelijk hoe snel de tijd voorbij vliegt. Het lijkt nog als gisteren dat we elkaar voor het eerst kusten. Al die eerste keren die ongelofelijk zalig waren waar ik nog vaak zwijmelend aan terugdenk… Al die zalige momenten samen, ik heb echt zo genoten de afgelopen 4 jaar. Hoewel we elkaar af en toe wel eens achter het behang zouden kunnen plakken geniet ik echt elk moment bij jou schat. We wonen onderussen al 1,5 jaar samen, en ik heb er nog geen moment spijt van gehad. Nu weet ik dat ik echt de rest van mijn leven bij jou wil blijven. We zijn gewoon perfect voor elkaar.

4 jaar geleden was het niet bepaald mooi weer, het was fris en regenachtig, maar daar merkten we niets van. Vandaag is het echter een prachtige dag, en daar gaan we nog lekker van genieten.

I love you, always forever

Paasvakantie enzo

De paasvakantie zit er alweer op, en het is weer veel te snel voorbij. Ik heb 2 weekjes kunnen uitrusten, hoewel ik toch genoeg te doen had. Zo zijn we het weekend van 28 tot en met 30 maart naar de Ardennen geweest. De eerste lange autorit waarbij Kenneth zelf reed. We hadden gelukkig een GPS mee, dus hebben we het huisje zonder problemen kunnen vinden. Op de heenweg was het verschrikkelijk rotweer, en heel veel file waardoor we een uur vertraging opliepen. Maar we zijn er geraakt. Het weekend zelf hebben we gelukkig wel mooi weer gehad. We zaten in Wéris, dichtbij Durbuy. We zijn dus een dagje naar Durbuy geweest, en op zondag naar een plaatselijke markt. We hebben ons goed geamuseerd dat weekend. De terugreis ging gelukkig vlotter.

Ramses is dat weekend bij mijn ouders geweest omdat we hem niet konden meenemen. Hij vond het allemaal best, maar was wel blij toen we weer terug waren. De nacht van zondag op maandag is hij echter ziek geworden. Hij heeft heel de nacht lopen overgeven, en de volgende dag was het nog steeds niet beter. Zijn hele maaginhoud kwam er uit. Hij wou ook niet eten, en was heel sloom, maar nog wel alert. Ik heb besloten om toch maar met hem naar de dierenarts te gaan, en die heeft hem wat medicijnen voorgeschreven (Zantac en Primperan). Die moest ik 2a3 keer per dag in zijn bekkie doen met een spuitje. Toen ik thuis kwam meteen maar gedaan, en dat ging gelukkig wel. Maar na nog geen half uur kwam alles er alweer uit. Nog maar even naar de dierenarts gebeld en die zei dat ik nog een poging moest doen, en anders moest terugkomen. Gelukkig bleef alles de tweede keer wel goed, dus gelukkig hoefden we niet weer terug. Na een paar uur zag hij er al een stuk beter uit. Hij heeft sindsdien niet meer moeten overgeven ofzo. Hij mocht nog niet eten die dag, en dat leek mij ook het beste. Die nacht heeft hij lekker kunnen slapen, en de volgende morgen was hij weer helemaal in orde gelukkig. Voorzichtig begonnen met een paar brokjes eten, en dat ging goed. Nu is hij helemaal in orde en eet weer flink alsof er niets gebeurd is. Maar wat zag hij er zielig uit toen hij ziek was… We weten niet waar het aan lag, ik kan me niet herinneren dat hij iets vreemds heeft gegeten oid. Ik zag alleen een klein stukje van een speelballetje in zijn braaksel zitten, dus misschien was dat het probleem. Het belangrijkste is dat het weer over is.

Afgelopen vrijdag was het dan mijn 22e verjaardag. Echt vieren heb ik niet gekund omdat ik veel te druk was. Ik moest bij Annelynn oefenen in het afnemen van de WISC, een IQ-test. Daar kruipt heel wat tijd in, maar het ging wel goed. ’s Avonds heb ik toch nog een beetje kunnen genieten van mijn verjaardag. Zaterdag en zondag moest ik allerlei tests afnemen bij een meisje uit het tweede leerjaar. Dat is ook allemaal goed verlopen, en ze vond het zelf ook heel leuk om te doen gelukkig. Ik ben wel blij dat dat achter de rug is, maar binnen een paar weken moet ik nog eens hetzelfde doen bij een allochtoon meisje. Ik heb ondertussen al een vrijwilliger gevonden, maar moet nog een afspraak maken. Ik hoop dat dat net zo goed verloopt, want eerlijk gezegd zie ik er wel een beetje tegenop. Het is toch een vreemde situatie he. We zullen wel zien.

Al bij al heb ik dus genoeg te doen gehad deze vakantie. Nu gaan de laatste maandjes in voor de examens. Voor ik het weet is het weer zover. Ik heb nog genoeg te doen, vooral met die opdracht van die IQ tests enzo. Laten we hopen op een goede afloop.

Volgend weekend gaan we mijn verjaardag en die van mijn moeder eens op het gemak uitgebreid vieren. Ben benieuwd naar mijn cadeau :p.